Wyjaśnienia MOW NFZ w związku z artykułem z Dziennika Polskiego "Najstarsi pacjenci muszą ciągle wracać do szpitala"
22-07-2015
W nawiązaniu do artykułu, który ukazał się w Dzienniku Polskim 17 lipca br. „Najstarsi pacjenci muszą ciągle wracać do szpitala”, autorstwa redaktor Doroty Stec-Fus Małopolski Oddział NFZ uprzejmie wyjaśnia:
Zabezpieczenie kompleksowej opieki dla osób starszych od kilku lat jest jednym z priorytetów Małopolskiego Oddziału NFZ. W ubiegłym roku MOW NFZ podpisał 3 nowe umowy z oddziałami geriatrycznymi w Krakowie i Brzesku. W tym roku zaś znacząco zwiększyliśmy globalny budżet na ten zakres świadczeń. W 2014 r. po zakontraktowaniu nowych oddziałów całkowita kwota przeznaczona przez MOW NFZ na szpitalną opiekę geriatryczną wynosiła 9 071 972,00 zł. W tym roku jest o 50 procent wyższa w porównaniu z ubiegłym (wzrost o 4,5 mln zł).
Geriatria jest również jednym z priorytetów ogólnopolskich, cały czas trwają analizy nad najbardziej korzystnym dla świadczeniodawców sposobem rozliczeń. Warto przy tym zaznaczyć, że o wycenie świadczeń decyduje Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, a nie NFZ.
Natomiast jeśli chodzi o sposób rozliczania świadczeń przez szpitale mające umowę z NFZ nieprawdą jest, że mogą oni rozliczyć wyłącznie jedną chorobę pacjenta leczonego na swoim oddziale. W Polsce od 2008 roku świadczenia na oddziałach szpitalnych rozliczane są zgodnie z systemem jednorodnych grup pacjentów (JGP). Ideą tego rozwiązania było stworzenie w miarę prostych i łatwych w stosowaniu metod kwalifikowania (już po wykonaniu) danego świadczenia do pewnej grupy w celu rozliczenia z NFZ. Kwalifikację do grupy wykonuje się albo na podstawie rozpoznania definiowanego międzynarodową klasyfikacją chorób i problemów zdrowotnych ICD -10 (dotyczy głównie leczenia niezabiegowego), albo procedurą leczniczą wymienioną w danej grupie katalogu JGP identyfikowaną kodem klasyfikacji ICD 9. Jest także katalog do sumowania, który umożliwia doliczenie do grupy poniesionych kosztów ( np. podanie preparatów krwi, immunoglobulin, żywienie do- i pozajelitowe, drobne zabiegi, np.: założenie portu naczyniowego).
W katalogu JGP są również grupy, dla których wycena uzależniona jest od liczby dni pobytu pacjenta w szpitalu. W przypadku przedłużającej się hospitalizacji jest dodatkowo płacony każdy dzień leczenia powyżej określonego limitu dla danej grupy. Sposób tej wyceny dotyczy przede wszystkim pacjentów z chorobami współistniejącymi i powikłaniami, bardzo często osób starszych.
Jeśli chodzi o tę szczególną grupę chorych leczonych w oddziałach takich jak geriatria, czy choroby wewnętrzne (do tych oddziałów najczęściej są kierowani pacjenci w podeszłym wieku – chyba że wymagają konkretnych zabiegów, czy operacji, wtedy oczywiście są kierowani na inne oddziały) pacjent jest leczony kompleksowo, a o wykonanych badaniach i podanych lekach decyduje lekarz leczący. Natomiast grupa do rozliczenia JGP jest wyznaczana dopiero przy wypisie pacjenta na podstawie rozpoznania głównego, ale sprawozdawane są równocześnie choroby współistniejące, które nie biorą udziału w wyznaczaniu grupy.
Należy wyraźnie podkreślić, że to lekarz odpowiada za proces diagnostyczno-terapeutyczny, a zatem on decyduje o tym kiedy wypis pacjenta ze szpitala nastąpi. Dlatego też Małopolski OW NFZ od kilku lat bardzo szczegółowo analizuje problem readmisji, czyli ponownych przyjęć pacjentów do szpitala, w określonym odstępie czasu po wcześniejszym wypisie.
Powtórne przyjęcia do szpitala mogą bowiem wynikać z przyczyn obiektywnych – przyjętego schematu leczenia wynikającego z charakteru jednostki chorobowej i specyfiki danego przypadku (np. chirurgiczne leczenie etapowe, cykle chemioterapii) lub zbiegu okoliczności (wystąpienie nowego zachorowania, całkowicie bez związku z poprzednim); mogą jednak również świadczyć o nieprawidłowości w przebiegu pierwszego pobytu szpitalnego – np. przedwczesnym wypisie czy braku kompleksowości opieki, na co właśnie wskazuje treść wypowiedzi opisanych w artykule.
