Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Więcej informacji w naszej polityce prywatności.
Małopolski Oddział Wojewódzki w Krakowie
W związku z artykułem, jaki ukazał się w Gazecie Wyborczej dnia 15.07.2013 pt. Odporność na brak odporności Małopolski Oddział NFZ wyjaśnia.
Po 18.roku życia dziecko nie przestaje być pacjentem
Nie jest prawdą, że „NFZ nowoczesną terapię pacjentom z wrodzonym brakiem odporności finansuje tylko do pełnoletności”. NFZ podobnie jak lekarze cytowani w tekście dostrzega, że „po 18.urodzinach jest to ten sam człowiek” i stwarza możliwość, by po osiągnięciu pełnoletności pacjent, który wcześniej był objęty leczeniem w szpitalu dziecięcym mógł kontynuować terapię lekową tak długo jak tego potrzebuje. Jest to rozwiązanie znane szpitalom gdyż dotyczy również innych programów lekowych. Niejednokrotnie zdarzało się, że szpitale o profilu dziecięcym występowały do Małopolskiego Oddziału NFZ o zgodę na dalsze rozliczanie terapii lekowej u dziecka, które ukończyło 18 lat – i Fundusz taką zgodę wydawał.
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy nigdy nie wnioskował o zgodę na kontynuację leczenia u żadnego dziecka z niedoborem odporności. Nie może natomiast o taką zgodę wystąpić inny szpital jeśli nie ma kontraktu na odpowiedni program lekowy - Fundusz nie miałby bowiem żadnej gwarancji, że leczenie realizowane jest zgodnie z założeniami programu i odpowiednimi standardami. NFZ dostrzega potrzebę określenia unormowań prawnych, które pozwoliłyby dorosłym pacjentom kontynuować terapię w innym szpitalu zwróciliśmy się zatem o wsparcie do Centrali, Ministerstwa Zdrowia oraz Konsultanta w dziedzinie Immunologii.
Pomoc choremu nie wyklucza postępowania zgodnie z prawem
NFZ zakwestionował sprawozdawczość Szpitala Uniwersyteckiego ponieważ nieprawidłowo wykazywał hospitalizacje pacjentów do rozliczenia. Kontrolerzy z NFZ nie mogli zignorować faktu, że świadczenie rzeczywiście wykonane pacjentowi różniło się od tego sprawozdanego do Funduszu. Jeśli szpital miał wątpliwości jak rozliczyć pobyt chorego powinien wyjaśnić tę kwestię z NFZ zamiast uciekać się do nieprawdziwej sprawozdawczości.