Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Więcej informacji w naszej polityce prywatności.
Komunikat w sprawie właściwego sposobu stosowania art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r.
20-04-2010
Komunikat w sprawie właściwego sposobu stosowania art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodziny przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.UE.L.71.149.2)
Małopolski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia w Krakowie przedstawia stanowisko w sprawie właściwego sposobu stosowania art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodziny przemieszczających się we Wspólnocie
(Dz.U.UE.L.71.149.2; zwany dalej rozporządzeniem 1408/71).
W przypadku, gdy jeden z rodziców posiada status osoby uprawnionej na podstawie ustawodawstwa innego państwa członkowskiego a drugi rodzic posiada status osoby ubezpieczonej w Funduszu zgodnie z art. 66 ust. 1 z zastrzeżeniem art. 66 ust. 2 ustawy zdrowotnej, to rodzice dokonują wyboru, w której instytucji (w Funduszu czy instytucji ubezpieczenia zdrowotnego w państwie właściwym jednego z rodziców) zgłaszają swoje dzieci w celu zapewnienia im prawa do świadczeń w państwie zamieszkania. Przyjęcie takiego sposobu interpretacji art. 19 ust. 2 rozporządzenia 1408/71 w związku z przepisami ustawy zdrowotnej w pełni zabezpiecza prawa rodziców oraz prawa członków rodziny, zagwarantowane na mocy prawa unijnego oraz prawa polskiego.
W sytuacji, w której jeden z rodziców jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, a drugi rodzic jest osobą ubezpieczoną w Funduszu, dochodzi do zbiegu dwóch tytułów do posiadania statusu członka rodziny.
Z jednej strony osobie przysługuje tytuł członka rodziny osoby ubezpieczonej w Funduszu, z drugiej zaś – członka rodziny osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji.
Przepisy prawa wspólnotowego, w tym zwłaszcza rozdział II „Określanie właściwego ustawodawstwa”, zawierający w głównej mierze zasady rozstrzygania zbiegu tytułów pierwotnych do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego, wskazuje w takich sytuacjach na ustawodawstwo państwa zamieszkania, jako ustawodawstwo właściwe.
Przyjmując odpowiednio, że w opisanej sytuacji należy stosować ustawodawstwo państwa zamieszkania – ustawodawstwo polskie, należy zwrócić uwagę, iż żaden z przepisów ustawy zdrowotnej nie określa, który z rodziców ma obowiązek zgłosić dzieci do ubezpieczenia zdrowotnego. Pozostaje to w gestii rodziców. Takie samo prawo – prawo wyboru, posiadają również rodzice, z których jeden posiada własny tytuł do ubezpieczenia w Polsce a drugi – tytuł/prawo do świadczeń zdrowotnych zgodnie z ustawodawstwem innego państwa członkowskiego.
Jednocześnie informujemy, że zgodnie ze stanowiskiem Władzy Właściwej oraz Departamentu Prawa Unii Europejskiej MSZ art. 19 ust. 2 zd. 2 rozporządzenia 1408/71 nie ma zastosowania do członków rodziny zamieszkałych w Polsce, których jedne z rodziców posiada status osoby uprawnionej na postawie przepisów o koordynacji a drugi z rodziców posiada status osoby ubezpieczonej w Funduszu. Przepis ten dotyczy sytuacji tych państw członkowskich, w których ustawodawstwo uzależnia prawo do otrzymania świadczeń rzeczowych od faktu zamieszkania, a nie od spełnienia warunku ubezpieczenia lub zatrudnienia. Polskie ustawodawstwo uzależnia przyznanie prawa do świadczeń opieki zdrowotnej od spełnienia warunku ubezpieczenia.
