Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że oporność mikroorganizmów na leki przyczynia się rocznie do 75 tys. zgonów, w tym ok. 2,2 tys. w Polsce. Coraz trudniejsza walka z bakteriami to efekt m.in. nadmiernego stosowania antybiotyków.
Antybiotykooporność to odporność bakterii na bakteriobójcze lub bakteriostatyczne działanie antybiotyków, to zdolność bakterii do przeciwstawiania się działaniu antybiotyku.
Antybiotyki są lekami używanymi do przeciwdziałania i leczenia infekcji bakteryjnych. Bakterie potrafią bronić się przed antybiotykami na różne sposoby np. niszczą je, nie wpuszczają do komórki bądź usuwają z wnętrza komórki. Bakterie oporne mogą swobodnie namnażać się w obecności antybiotyku i są w stanie przekazywać zdolność obrony kolejnym pokoleniom oraz innym bakteriom.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że oporność mikroorganizmów na leki przyczynia się rocznie do 75 tys. zgonów, w tym ok. 2,2 tys. w Polsce. Do roku 2050 liczba ta może wzrosnąć nawet do 10 milionów rocznie.
Główne przyczyny antybiotykooporności:
- Nadmierne lub niepotrzebne stosowanie antybiotyków - w latach 2000–2015 globalne stosowanie antybiotyków wzrosło o 65 proc.
- Nieprzestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących dawkowania.
- Przerywanie antybiotykoterapii po ustąpieniu objawów infekcji.
- Nadużywanie antybiotyków podczas produkcji żywności.
- Nieprzestrzeganie zasad higieny.
Profilaktyka antybiotykooporności
Przeciwdziałać antybiotykoodporności można poprzez:
- Zapobieganie infekcjom przez: mycie rąk, zachowanie dobrej higieny żywności, unikanie bliskiego kontaktu z chorymi oraz stosowanie aktualnych szczepień.
- Stosowanie antybiotyków jedynie w sytuacjach, kiedy zostaną przepisane przez lekarza.
- Zawsze stosowanie się do zaleceń lekarza.
- Niestosowanie niewykorzystanych w poprzednich kuracjach antybiotyków.
- Nieudostępnianie antybiotyków innym osobom.
Antybiotyki działają tylko na bakterie i nie leczą chorób wirusowych takich jak grypa, przeziębienie, ostre zapalenie gardła i oskrzeli. Decyzja o włączeniu do terapii antybiotyków powinna być podejmowana każdorazowo przez lekarza. Zalecane jest wykonanie posiewu materiału od chorego (np. krwi, moczu, wymazu z gardła) w celu określenia, jaka bakteria jest odpowiedzialna za zakażenie i jaka jest jej wrażliwość na antybiotyki. Na podstawie antybiogramu, można dokonać najwłaściwszego właściwego doboru antybiotyku. W przypadku ustalenia zakażenia wirusowego antybiotyk nie jest potrzebny i nie powinien być stosowany. Gdy podejmujemy leczenie antybiotykiem bez wyniku badania mikrobiologicznego mamy do czynienia z terapią empiryczną. Gdy znamy drobnoustrój wywołujący zakażenie i jego wrażliwość na antybiotyki mówimy o leczeniu celowanym, które jest najbardziej skuteczne.
Antybiotyki należy stosować tak długo, jak to zalecił lekarz, w innym przypadku może pojawić się antybiotykooporność. Niepotrzebnie podany antybiotyk może sprzyjać powstawaniu oporności bakterii, niszczyć fizjologiczną florę bakteryjną przewodu pokarmowego, a czasami powodować działania niepożądane. W trakcie terapii antybiotykami warto zapytać lekarza o probiotyki mające na celu zapobiec eliminacji naturalnej jelitowej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego.
Dowiedz się więcej:
Środa z Profilaktyką. Antybiotykooporność - Akademia NFZ
Środa z Profilaktyką. Antybiotykooporność - profil Akademii NFZ w serwisie YouTube
Wszystkie aktualności
